De man is in dusdanige toestand dat er een Veilig Thuis-melding wordt gedaan wegens oudermishandeling/verwaarlozing. Normaal denken we dan dat er moedwillig leed aangedaan is aan de betrokkene, maar in dit geval gaat het om ontspoorde zorg. Omdat er bij zo’n melding openheid is naar alle partijen toe, wordt er ook met mevrouw gesproken. In dat gesprek komt ze verward over. Ze heeft het overzicht niet meer en is niet in staat haar eigen regie te voeren. Laat staan dat ze nog goed in staat is om voor haar man de juiste zorg te leveren. Mevrouw denkt zelf dat alles nog prima gaat, maar het gesprek laat toch echt iets anders zien. Mogelijk is er sprake van dementie, maar dit is nooit door iemand gesignaleerd. Ze heeft daarom nooit de hulp gekregen die zij nodig had. En dus ook niet de hulp die zij nodig had om voor haar man te kunnen blijven zorgen. Ze heeft naar eer en geweten zo goed mogelijk voor haar man gezorgd, met alle ernstige gevolgen van dien. Dit soort intens leed achter de voordeur zien we steeds vaker. Ik maak mij hier grote zorgen over. Hoe krijgen wij deze groep kwetsbare mensen in beeld, zodat wij ook hen tijdig kunnen voorzien van de juiste zorg?